Walentynkowo - o zalotach ostatniego Wielkiego Mistrza*
Mając 21 lat został Wielkim Mistrzem Zakonu Szpitala Najświętszej Maryi Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie - (krócej: Krzyżaków), żeby 14 lat później złamać śluby zakonne, przejść z całym swym krajem na luteranizm i zostać świeckim władcą państwa zakonnego, od tej pory zwanego Prusami Książęcymi. A świecki władca powinien mieć następców tronu, co wiązało się wtedy z koniecznością ożenku :)
Albrecht von Brandenburg-Ansbach, znany u nas jako Albrecht Hohenzollern, wystąpił jeszcze w 1525 do Zygmunta Starego z prośbą o rękę dwunastoletniej królewny Jadwigi. Król odmówił, uzasadniając to zbyt bliskim pokrewieństwem obojga - w koncu Albrecht był jego siostrzeńcem. Potraktowany przez Polskę czarna polewką, książe pruski ruszył z zalotami w styczniu 1526 roku na Danię. W połowie lutego delegaci obu państw podpisali we Flensburgu kontrakt małżeński między Dorotą królewną duńską a Albrechtem Pruskim- oboje narzeczeni byli nieobecni :). Dorota wysłała przyszłemu mężowi list z walentynką - wieńcem cierniowym, który świadczyć miał o jej szczerych zamiarach. Albrecht odpisał zaraz, że milsze mu ciernie od niej od wszystkich kwiatów :)
Ślub wzięli 1 lipca 1526, na ucztę naczynia i żywność ściągano z całych Prus Książęcych. Założyli sobie nawzajem zdobione diamentami obrączki, a po nocy poślubnej książę podarował małżonce naszyjnik złoty z szafirami i szmaragdami, wartości tysiąca guldenów.
Byli ze sobą szczęśliwi. Przeżyli razem 21 lat, mieli sześcioro dzieci, ale tylko jedna córka nie zmarła w dzieciństwie. Kiedy Dorota umarła, pogrążony w rozpaczy Albrecht chciał zrzec się panowania. Przekonano go, że dla dobra kraju musi zostać u władzy i ożenić się raz jeszcze, żeby dać państwu następcę.
I tak sześćdziesięcioletni wdowiec poslubił osiemnastoletnią Annę Marię brunszwicką, pannę "trudnego charakteru". Męczyli się ze sobą do śmierci - umarli jednego dnia, 20 marca 1568, w czasie epidemii dżumy.
* Zakon krzyżacki nie został rozwiązany przez papieża, przetrwał w innych państwach - od XIX wieku główną siedzibą zakonu jest Wiedeń, a obecnym Wielkim Mistrzem - Bruno Platter.
Źródła:
Die Apologien Herzog Alberts, red.Almut Bues
Uroczystości weselne księcia Albrechta pruskiego w 1526 i 1550 roku, Jacek Wijaczka
TAGI: Albrecht Hochenzolern, Wielki Mistrz, królewna duńska Dorota, zakon krzyżacki, Prusy Książęce
Mając 21 lat został Wielkim Mistrzem Zakonu Szpitala Najświętszej Maryi Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie - (krócej: Krzyżaków), żeby 14 lat później złamać śluby zakonne, przejść z całym swym krajem na luteranizm i zostać świeckim władcą państwa zakonnego, od tej pory zwanego Prusami Książęcymi. A świecki władca powinien mieć następców tronu, co wiązało się wtedy z koniecznością ożenku :)
